هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مفاهیمی مانند عشق، رنج، مستی، و آزادگی سخن می‌گوید. شاعر از تشنگی روح و جسم، بی‌قراری، و طغیان علیه قیدوبندهای اجتماعی صحبت می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیمی مانند کفر و زهد، موسیقی، و می‌نوشی دارد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی، اشاره به می‌نوشی، و برخی مضامین شورشی است که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی اشارات غیرمستقیم به مسائل اجتماعی و عاطفی وجود دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۲۵۳

می به بزم ما امشب، از رمیده هوشان است
نی ز بی نواییها، کوچه خموشان است

رگ چو شمع می سوزد، در تنم ز تشنه لبی
آب سرد تیغی کو، خون گرم جوشان است

چشم مست اگر باشد، زهد پارسایی کیست؟
کفر زلف اگر خواهد، دل ز دین فروشان است

تار اگر برید از چنگ، محتسب زیانی نیست
گوش پرده سنجان را هر رگی خروشان است

رایگان حزین ندهی، عهد نوبهاران را
در چمن قدح بستان، گل ز باده نوشان است
وزن: فاعلن مفاعیلن فاعلن مفاعیلن (مقتضب مثمن مطوی مقطوع)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.