هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به توصیف معشوق و تأثیر عمیق او بر شاعر می‌پردازد. شاعر از بوی معشوق، تأثیر او بر طبیعت و حتی ادیبان دیگر سخن می‌گوید و عشق خود را به شکلی پراحساس و نمادین بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، آن را برای گروه سنی بالاتر مناسب می‌سازد.

شمارهٔ ۴۰۷

بلبل به گلستان سخن از روی تو می کرد
در جیب سمن باد صبا بوی تو می کرد

ازکاوش ایّام خبردار نبودیم
هرجور که می کرد به ما، خوی تو می کرد

می بود به بازار تو گر یوسف مصری
نقد دو جهان را به ترازوی تو می کرد

غیر از تو مرا شکوه ز دست دگری نیست
هرکس ستمی کرد به بازوی تو می کرد

کوکو زدنش بی طلب گمشده ای نیست
قمری هوس قامت دلجوی تو می کرد

گر عیسی سجّاده نشین روی تو می دید
محراب دعا را خم ابروی تو می کرد

فریاد حزین ، از دم گرمت، که خروشی
ناقوس صنم خانه به یاهوی تو می کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.