هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات مختلفی مانند عشق، زندگی، زمانه، و فلسفهٔ وجودی می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند ساقی، مطرب، عقل و جنون، و زمانه استفاده کرده تا مفاهیم عمیقی را بیان کند. در نهایت، عشق به عنوان نیرویی شاهانه توصیف شده که جهان نظم را تسخیر می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و ادبی نیاز به دانش پیش‌زمینه دارند.

شمارهٔ ۴۷۲

ساقی چه شد که آتش موسی ز می کند؟
مطرب کجاست تا دم عیسی به نی کند؟

یک عیش و عشرت است ولی منزلش دوتاست
عاقل به قصر جنّت و مجنون به حی کند

بنگر به فال سعد در اوراق روزگار
تا آگهت ز قصّه کاوس کی کند

وقت عزیز خویش به اندیشه داده ای
غافل که روزنامهٔ عمر تو طی کند

از کاوش زمانه به آزادگی رهی ست
این نیش خدِّ ناقهٔ آمال پی کند؟!

دندان حرص کُند به ترشی نمی شود
چین جبین علاج طمع پیشه کی کند؟

شاهنشهی ست عشق و درفش قلم حزین
تسخیر ملک نظم به اقبال وی کند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.