هوش مصنوعی: این شعر از حزین لاهیجی، شاعر ایرانی، سرشار از مضامین عاشقانه، عرفانی و فلسفی است. شعر با توصیف بهار و نغمه‌های عاشقانه آغاز می‌شود و سپس به موضوعاتی مانند عشق، رنج، جنون، فنا و جاودانگی می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان نیرویی قدرتمند یاد می‌کند که می‌تواند انسان را به جنون بکشاند و از فنا سخن می‌گوید که مانند شمشیری برافراشته، سرکشی‌ها را درهم می‌شکند. در پایان، شعر به عظمت همت مردانه و نقش بی‌همتای عشق در زندگی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات پیچیده‌ی ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۴۹۳

بانگی به حریفان فرو رفته صبا زد
گلبن ز نو آراسته شد، مرغ نوا زد

دل شور برآورد ز آسوده مزاجان
زاشفته صفیری که در آن زلف دوتا زد

در مهد گران خواب عدم بود دو عالم
آن روز که ما را ستم عشق صلا زد

هر دل که به سیلاب جنون خانه نپرداخت
آلودگی ای داشت، در خوف و رجا زد

در شهر فنا، شحنه غیور است، حذر کن
هرکس که سرافراخت، به شمشیر فنا زد

جایی که غم عشق بود مهر پدر چیست؟
یعقوب خمش گشت و دلم وا اسفا زد

دست هوس از نعمت کونین کشیدیم
این همّت مردانه به عالم سرپا زد

در نکته حزین نقش حریفی چو تو ننشست
هرجا رقمی زد نی کلک تو، به جا زد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.