هوش مصنوعی: این متن به تفاوت بین جسم و روح اشاره می‌کند و بیان می‌کند که جسم مانند لباسی است که روح آن را می‌پوشد. روح حقیقت اصلی انسان است و حتی در خواب نیز وجود دارد. متن تأکید می‌کند که نباید از مرگ جسم ترسید، زیرا روح باقی می‌ماند.
رده سنی: 16+ مفاهیم فلسفی و عرفانی موجود در متن برای درک و تحلیل نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد که معمولاً در سنین پایین‌تر کمتر یافت می‌شود.

بخش ۶۷ - در بیان آنک تن روح را چون لباسی است و این دست آستین دست روحست واین پای موزهٔ پای روحست

تا بِدانی که تَن آمد چون لباس
رو بِجو لابِسْ لباسی را مَلیس

روح را توحیدِ اَللهْ خوش تَر است
غیرِ ظاهرْ دست و پایِ دیگر است

دست و پا در خواب بینی وِ ائْتِلاف
آن حقیقت دان مَدانَش از گِزاف

آن تویی که بی‌بَدَن داری بَدَن
پس مَتَرس از جسم و جانْ بیرون شُدن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۶۶ - رفتن مادران کودکان به عیادت اوستاد
گوهر بعدی:بخش ۶۸ - حکایت آن درویش کی در کوه خلوت کرده بود و بیان حلاوت انقطاع و خلوت و داخل شدن درین منقبت کی انا جلیس من ذکرنی و انیس من استانس بی گر با همه‌ای چو بی منی بی همه‌ای ور بی همه‌ای چو با منی با همه‌ای
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.