موسی صفت به داغ ظهور تو سوختیم
نزدیکی و ز آتش دور تو سوختیم

برخاست از میان تو و من حجاب تن
این خرقه را به نذر حضور تو سوختیم

وقت است اگر به جلوه شبم را سحر کنی
عمری، چراغ دیده، به طور تو سوختیم

ای روزگار، عیش و غمت را اثر یکیست
چون شمع، تن به ماتم و سور تو سوختیم

آبی بر آتش دل سوزان نمی زنی
ای ساقی بلا، ز غرور تو سوختیم

با خاکسار خود همه نازی و سرکشی
ای شعله خو، ز طبع غیور تو سوختیم

از من بگو به آن صنم سرگران حزین
خورشید من، ز آتش دور تو سوختیم

«حزین لاهیجی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir