هوش مصنوعی: این شعر بیانگر ناکامی و تلاش بی‌ثمر شاعر در رسیدن به آرزوها و اهدافش است. او از عشق، جنون، جستجو و نرسیدن به مقصد سخن می‌گوید و احساس شکست و حسرت را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عاشقانه در این شعر وجود دارد که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، تم‌های ناامیدی و حسرت ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۶۶۳

رفتیم و به آن قامت رعنا نرسیدیم
ما جلوه پرستان به تماشا نرسیدیم

چون موج سرابیم درین وادی خونخوار
هر چند تپیدیم به دریا نرسیدیم

از عقل بریدن به تمنّای جنون بود
از شهر گذشتیم و به صحرا نرسیدیم

اعجاز لبت بود علاج دل بیمار
ما درد نصیبان به مسیحا نرسیدیم

انگور نشد غورهٔ ما خام سرشتان
از تاک بریدیم و به مینا نرسیدیم

افسوس که ما در طلب گمشدهٔ خویش
بسیار دویدیم و به خود وا نرسیدیم

گشتیم بسی دامن صحرای جنون را
یک ره به دل بادیه پیما نرسیدیم

بستیم حزین از حرم و بتکده محمل
اما به در کعبهٔ دلها نرسیدیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.