هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد هجران و فراق معشوق می‌نالد و اشتیاق دیدار او را بیان می‌کند. او با تشبیهات زیبا مانند شمع در آتش و ابر بهاری، عمق غم و اندوه خود را نشان می‌دهد و از معشوق می‌خواهد که به او رحم کند و اجازه ندهد دیگران به کام دل برسند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند غم و اندوه شدید نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۶۶۵

در هجر تو تا چند من زار بگریم
خونین جگر، از حسرت دیدار بگریم

چون شمع در آتش مژه ام خشک نگردد
فرض است که بر روز، شب تار بگریم

حکم غم عشق است که چون ابر بهاران
در آرزوی آن گل رخسار بگریم

تا چند پریشان به هوای سر زلفت
سودا زده، درکوچه و بازار بگریم؟

با لعل شکرخند درآ، از در یاری
مگذار به کام دل اغیار بگریم

شرط است که گر دست دهد دامن وصلت
لب بندم و در پیش تو بسیار بگریم

تیر از کمان به من اندازد
بگذارکه بر سبحه و زنار بگریم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.