هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ دو گروه از اولیا و صالحان صحبت می‌کند. گروه اول کسانی هستند که دعا می‌کنند و گاهی اعتراضی به قضای الهی ندارند. گروه دوم کسانی هستند که دهانشان از دعا بسته است و در قضای الهی ذوق و رضایت خاصی می‌بینند و طلب خلاص از قضا را کفر می‌دانند. این گروه به حسن ظن به خداوند معتقدند و از غم و اندوه دوری می‌کنند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم دینی و عرفانی دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.

بخش ۸۳ - صفت بعضی اولیا کی راضی‌اند باحکام و لابه نکنند کی این حکم را بگردان

بِشْنو اکنون قِصّهٔ آن رَهْ‌رُوان
که ندارند اعتراضی در جهان

زَ اوْلیا اَهْلِ دُعا خود دیگرند
گَهْ هَمی‌دوزَنْد و گاهی می‌دَرَند

قَوْمِ دیگر می‌شِناسَم زَ اوْلیا
که دَهانْشان بَسته باشد از دُعا

از رِضا که هست رامِ آن کِرام
جُستنِ دَفْعِ قَضاشان شُد حَرام

در قَضا ذوقی هَمی‌بینَند خاص
کُفرَشان آید طَلَب کردن خَلاص

حُسنِ ظَنّی بر دلِ ایشان گُشود
که نَپوشَند از عَمیٰ جامه‌یْ کَبود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۸۲ - بقیهٔ حکایت نابینا و مصحف
گوهر بعدی:بخش ۸۴ - سال کردن بهلول آن درویش را
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.