هوش مصنوعی: این شعر از حزین لاهیجی بیانگر ناامیدی و یأس شاعر از عشق و جستجوی معنا در زندگی است. شاعر از بی‌فایده بودن تلاش‌هایش در عشق و زندگی می‌گوید و از عدم دستیابی به آرامش و وصال شکایت دارد. او همچنین از تنهایی و بی‌کسی در این مسیر سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عرفانی و عاشقانه همراه با یأس و ناامیدی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۸۰۱

از ما نهان ز فرط ظهوری، چه فایده؟
دایم میان جانی و دوری، چه فایده؟

کام و لبی کجاست که نوشد شراب تو؟
خود مست و خود شراب طهوری چه فایده؟

کس چون حریف جلوهٔ هر جایی تو نیست
گه نوری و گه آتش طوری چه فایده

گیرم کنند چارهٔ شوریدگان تو
ای نوبهار، مایه شوری چه فایده؟

جانسوز ناله های حزین بی اثر نبود
از جام حسن مست غروری چه فایده؟
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.