هوش مصنوعی:
شاعر از نامردمی‌های زمانه و ستم‌های آن شکایت می‌کند. او از دیدن غزال وحشی‌اش که در آخور خران گرفتار شده و بلبل آزاده‌ای که در قفس اسیر است، اظهار ناراحتی می‌کند و این‌ها را نماد ستمگری زمانه می‌داند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین انتقادی و اجتماعی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۶ - صحبت نامردمان
افتاده ام به صحبت نامردمان حزین
دور زمانه ام، ستمی زین بتر نکرد
وحشی غزال من، شده هم آخور خران
جوری به کس، زمانه ازین بیشتر نکرد
گردن کشید، از قفسی عندلیب و گفت
آسوده بلبلی که سر از بیضه برنکرد
دور زمانه ام، ستمی زین بتر نکرد
وحشی غزال من، شده هم آخور خران
جوری به کس، زمانه ازین بیشتر نکرد
گردن کشید، از قفسی عندلیب و گفت
آسوده بلبلی که سر از بیضه برنکرد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - معنی لفظ حیات
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷ - برای کسی که اشعار او را به سرقت برده است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
