هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از دردهای دل و ناپایداری دنیا سخن می‌گوید و امیدوار است که صاحبدلی روزی به رحمت برای نیازمندان دعا کند. او از نقش ماندگار انسان در دنیا و نکته‌های دردآشنای سعدی یاد می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و اشاره به مفاهیم انتزاعی مانند ناپایداری دنیا، مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۴۴ - تضمین از سعدی
بود بر محملم، دل چون درایی
مرنج از من، اگر سنجم نوایی
نفس در پردهٔ دل می سراید
ز سعدی نکته درد آشنایی
غرض نقشی ست کز ما باز ماند
که هستی را نمی بینم بقایی
مگر صاحبدلی روزی به رحمت
کند در حق مسکینان دعایی
مرنج از من، اگر سنجم نوایی
نفس در پردهٔ دل می سراید
ز سعدی نکته درد آشنایی
غرض نقشی ست کز ما باز ماند
که هستی را نمی بینم بقایی
مگر صاحبدلی روزی به رحمت
کند در حق مسکینان دعایی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳ - در مذمّت گرما
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
