هوش مصنوعی:
نوح در بیابانی که آب وجود ندارد، کشتی می‌سازد. مردم به او می‌خندند و او را نادان می‌خوانند. برخی به او می‌گویند کشتی را به حرکت درآورد و برخی دیگر می‌گویند پرش بسازد. نوح پاسخ می‌دهد که این کار به فرمان خدا است و تغییر نخواهد کرد.
رده سنی:
12+
این متن شامل مفاهیم عمیق مذهبی و تمثیلی است که برای درک بهتر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از زبان و سبک کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.
بخش ۱۲۷ - مثلها زدن قوم نوح باستهزا در زمان کشتی ساختن
نوح اَنْدَر بادیه کَشتی بِساخت
صد مَثَل‌گو از پِیِ تَسْخَر بِتاخت
در بیابانی که چاهِ آب نیست
می‌کُند کَشتی چه نادان وَابْلَهی‌ست
آن یکی می‌گفت ای کَشتی بِتاز
وان یکی می‌گفت پَرَّش هم بِساز
او هَمی‌گفت این به فرمانِ خداست
این به چُرْبَک‌ها نخواهد گشت کاست
صد مَثَل‌گو از پِیِ تَسْخَر بِتاخت
در بیابانی که چاهِ آب نیست
می‌کُند کَشتی چه نادان وَابْلَهی‌ست
آن یکی می‌گفت ای کَشتی بِتاز
وان یکی می‌گفت پَرَّش هم بِساز
او هَمی‌گفت این به فرمانِ خداست
این به چُرْبَک‌ها نخواهد گشت کاست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۲۶ - بیان آنک هر کس را نرسد مثل آوردن خاصه در کار الهی
گوهر بعدی:بخش ۱۲۸ - حکایت آن دزد کی پرسیدند چه می‌کنی نیم‌شب در بن این دیوار گفت دهل می‌زنم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
