۱۴۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵

چو شیشه بود تمنا تن کبود، مرا
فلک به سنگ جفای تو آزمود، مرا

نهفته بود مرا جسم چون شرار به سنگ
وصال سوخته جانی ز خود ربود مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.