هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و غمگین است که از عناصر طبیعت مانند سنبل، پروانه، بلبل و بیابان برای بیان احساسات آشفته و شوریده‌ی عاشق استفاده می‌کند. شاعر از عشق و درد دل سخن می‌گوید و به داستان‌های عاشقانه‌ی معروف مانند لیلی و مجنون اشاره می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه‌ای است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اشاره به داستان‌های پیچیده‌ی عاشقانه نیازمند سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی است که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۸۶
آشفته چو من نبود، سنبل به گلستانها
شوریده سرم دارند، این طرّه پریشانها
شرح غم دل گوید، پروانه به خاموشی
بلبل به چمن سنجد، این پرده به دستانها
شور لب محبوبان، افزود ز عشق من
حق نمکی دارد، داغم به نمکدانها
لیلی کدهٔ دل را، گر راه نکردی گم
بیهوده نمی گشتی، مجنون به بیابانها
شوریده سرم دارند، این طرّه پریشانها
شرح غم دل گوید، پروانه به خاموشی
بلبل به چمن سنجد، این پرده به دستانها
شور لب محبوبان، افزود ز عشق من
حق نمکی دارد، داغم به نمکدانها
لیلی کدهٔ دل را، گر راه نکردی گم
بیهوده نمی گشتی، مجنون به بیابانها
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
