هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که در حالی که بهار است و طبیعت سرشار از زندگی و شادابی است، او در غم به سر می‌برد و دلش پر از غبار است. او از خود می‌پرسد چرا طرح عیش و شادی نمی‌ریزد، در حالی که مژگانش مانند ابری پرآب است.
رده سنی: 15+ متن دارای مضامین احساسی و غمگینانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی و تجربه‌ی عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۰۶

ایّام غمم، مرا بهار است
مژگان رگ ابر آبدار است

طرح عیشی چرا نریزم؟
دامان دلم پر از غبار است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.