هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به زیبایی‌های طبیعت و احساسات شاعرانه اشاره دارد. با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر شاعرانه مانند باده سیه، یاسمن، سینه گل، و مشک ختن، فضایی عاشقانه و رمزآلود خلق شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم شاعرانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'بی باده سیه مست' ممکن است به نوشیدن اشاره داشته باشد که برای گروه‌های سنی پایین مناسب نیست.
شمارهٔ ۱۲۲
بی باده سیه مست، شب از یاسمن کیست؟
فیض سحر از سینهٔ گل پیرهن کیست؟
نظّاره، خیال کِه در آغوش کشیده ست؟
حیران نگهی، آینه دار بدن کیست؟
شد صفحهٔ من، جزیه ستان ورق گل
این مشک تر از ناف غزال ختن کیست؟
فیض سحر از سینهٔ گل پیرهن کیست؟
نظّاره، خیال کِه در آغوش کشیده ست؟
حیران نگهی، آینه دار بدن کیست؟
شد صفحهٔ من، جزیه ستان ورق گل
این مشک تر از ناف غزال ختن کیست؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
