۱۰۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۹

آن قدر کرد تپیدن که به آرام رساند
فیض پرواز همین بود که تا دام رساند

خجل از فیض نسیمم که ز گلزار جهان
بوی یاسی به دماغ دل ناکام رساند

از تب عشق، به جان منت ساقی دارم
که ز تبخاله لبم را به لب جام رساند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.