هوش مصنوعی:
شاعر از درد عشق و رنج‌های ناشی از آن می‌گوید. دلش از آتش عشق می‌سوزد و اشک‌هایش مانند نمک بر زخم‌هایش می‌ریزد. این احساسات چنان شدید هستند که حتی نفس‌کشیدنش نیز دودی از سینه‌اش برمی‌آورد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۹۶
تا حرفی از آن لعل می آلود برآمد
لخت دلم، از دیده نمک سود برآمد
از بس که دلم آتش عشق تو نهان کرد
رفتم نفس از سینه کشم، دود برآمد
لخت دلم، از دیده نمک سود برآمد
از بس که دلم آتش عشق تو نهان کرد
رفتم نفس از سینه کشم، دود برآمد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
