هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد هجران و دلتنگی سخن می‌گوید و احساس ناتوانی و انتظار طولانی را بیان می‌کند. او با تشبیه خود به شمع و شنیدن ناله مرغ سحر، عمق غم و تنهایی خود را نشان می‌دهد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و احساسات سنگین، مناسب مخاطبان با درک ادبی بالاتر است.

شمارهٔ ۲۰۸

ز هجران کار دلتنگی به سامان دیر می آید
که دست ناتوانم، تا گریبان دیر می آید

به رنگ شمع می سازم، به آه سینه سوز خود
به گوشم نالهٔ مرغ سحر خوان دیر می آید
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.