هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از قدرت قلم و هنر خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه کارهای شیرین او می‌تواند دنیا را دگرگون کند. او از صبا می‌خواهد که اگر نامه‌رسان ندارد، با بوی توجهش خاطر او را شاد کند. همچنین اشاره می‌کند که اگر نفس هوشمند چنین هوا را پرورش دهد، جهان مانند پروانه‌ای به دور او خواهد چرخید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۲۰
ز شیرین کاری من، بیستون آباد می گردد
قلم در پنجهء من تیشه فرهاد می گردد
صبا بفرست، اگر مکتوب و قاصد نیست رسم تو
به بوی التفاتی خاطر ما شاد می گردد
هوا را گر چنین می پرورد نفس هوش پیشه
جهان پروانهٔ ما، آسیای باد می گردد
قلم در پنجهء من تیشه فرهاد می گردد
صبا بفرست، اگر مکتوب و قاصد نیست رسم تو
به بوی التفاتی خاطر ما شاد می گردد
هوا را گر چنین می پرورد نفس هوش پیشه
جهان پروانهٔ ما، آسیای باد می گردد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
