هوش مصنوعی: شاعر از معشوق می‌خواهد که از کنار تربت او بی‌تفاوت نگذرد و به یاد شمعی که در راه عشق او سوخته است، آستین فشان باشد. همچنین از معشوق می‌خواهد که خاکستر توده‌ی او را به باد نسپارد و از خاک سوخته‌اش که همچون آتش است، با احتیاط عبور کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه‌ی عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۳۱

کنون ز تربتم ای شوخ، سرگران مگذر
به شمع کشتهٔ خود آستین فشان مگذر

مباد توده ی خاکسترم به باد دهی
ز خاک سوخته ات، آتشین عنان مگذر
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.