هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از دوری از دنیا و تعلقات مادی سخن می‌گوید و تنها عشق و ارادت به معشوق (یا معبود) را در دل دارد. او خود را مانند شمعی می‌داند که در محفل معشوق روشنایی می‌بخشد، اما درونش آتشی سوزان از فراق دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'تبی چو آتش سوزان در استخوان دارم' برای درک کامل نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.
شمارهٔ ۲۶۵
نه یاد مصر و نه پروای کاروان دارم
عبیر پیرهن، آن خاک آستان دارم
چو شمع، تا شده ام روشناس محفل او
تبی چو آتش سوزان در استخوان دارم
عبیر پیرهن، آن خاک آستان دارم
چو شمع، تا شده ام روشناس محفل او
تبی چو آتش سوزان در استخوان دارم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
