هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساسات پرشور و دیوانه‌وار خود سخن می‌گوید. او با تصاویری مانند گلشن، غنچه، و آتش، حالات عاشقانه و آتشین خود را به تصویر می‌کشد و تأکید می‌کند که افسردگی نمی‌تواند شوق او را خاموش کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی بیشتری نیاز دارد. همچنین، ممکن است برخی از واژگان و تصاویر برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۲۶۸

به هرگلشن که شور از شیون مستانه اندازم
لباس غنچه را، چاک از دل دیوانه اندازم

سمندر مشربم، افسردگی شوقم نمی داند
به هر داغی که سوزم، طرح آتشخانه اندازم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.