هوش مصنوعی:
شاعر از ضعف و ناتوانی خود می‌گوید که باعث دوری از خویشتن می‌شود. او از خوابی نرم و راحت سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که قلمش با نیرنگ، چهرهٔ گل را می‌آراید. شاعر خود را آرایشگر بهار و افکارش را نیمه‌رنگ توصیف می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و غنایی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ بیشتر دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۷۲
از ضعف مشکل آید، چون می برد ز خویشم
بالین خواب سازد، از مخمل فرنگم
کلکم کند به نیرنگ، پرداز چهرهٔ گل
مشاطّهٔ بهار است، افکار نیمرنگم
بالین خواب سازد، از مخمل فرنگم
کلکم کند به نیرنگ، پرداز چهرهٔ گل
مشاطّهٔ بهار است، افکار نیمرنگم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
