هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از ناامیدی و درد ناشی از عشق نافرجام و خیانت سخن می‌گوید. او به رفتارهای دوگانه و جفای معشوق اشاره کرده و از تأثیر جادوی نگاه و جدایی دردناک دل‌ها شکایت می‌کند. همچنین، به آتش عشق و رنج‌های ناشی از آن پرداخته است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاطفی عمیق، درد عشق و مفاهیم پیچیده‌ای مانند جفا و جدایی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند «جادوی نگاه» یا «آتش عشق» نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی بیشتری دارد.
شمارهٔ ۳۱۴
سخنها از وفا می گفتی و جور و جفا کردی
به ما دیدی چه ها می گفتی و آخر چه ها کردی؟
هلاکت الفتت گردم، که از جادو نگاهیها
دل شوریده را از من، مرا از دل جدا کردی
حزین آتش زدی پروانه سان، محفل نشینان را
سر افسانهٔ جانسوز را هر جا که وا کردی
به ما دیدی چه ها می گفتی و آخر چه ها کردی؟
هلاکت الفتت گردم، که از جادو نگاهیها
دل شوریده را از من، مرا از دل جدا کردی
حزین آتش زدی پروانه سان، محفل نشینان را
سر افسانهٔ جانسوز را هر جا که وا کردی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
