هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از تصاویر طبیعی مانند بلبل، گل‌ها و بنفشه، حالات عاشقانه و مستی ناشی از عشق را بیان می‌کند. شاعر از عناصری مانند لب، خط، باده و غبار برای توصیف احساسات خود استفاده کرده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به مستی و عشق ممکن است برای نوجوانان جوان‌تر مناسب نباشد.
شمارهٔ ۳۲۵
ببین که هست لبم، بلبل بهار خطی
کشیده دیدهٔ من، سرمه از غبار خطی
ز جام لاله و گل، بادهٔ نشاط مجو
دماغ تر نکند، جز بنفشه زار خطی
سیاه مستی کلکم بود ز جام لبی
سیاه روزی من، گردهٔ غبار خطی
کشیده دیدهٔ من، سرمه از غبار خطی
ز جام لاله و گل، بادهٔ نشاط مجو
دماغ تر نکند، جز بنفشه زار خطی
سیاه مستی کلکم بود ز جام لبی
سیاه روزی من، گردهٔ غبار خطی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
