هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد و رنج خود و وطنش می‌گوید. او از گل زخمی، سیلاب حوادث و خانه‌خرابه‌ها سخن می‌گوید و دلش برای عزیزی که به سفر رفته تنگ شده است. این متن سرشار از اندوه و حسرت است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و اجتماعی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۲۸

دارم گل زخمی به جگر تازه و تر، های
ای دل، بزن از سینه صفیری به اثر، های

بر بوم و برم تاخته سیلاب حوادث
از خانه خرابان توام، های هنر، های

آرام وطن گر سفری شد، عجبی نیست
ما را که چو دل، رفته عزیزی به سفر، های
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.