۱۳۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۳۹

بنواخت نی را، لبهای نایی
ما بی نواییم، آه از جدایی

در کعبهٔ دل، مانده ست داغم
چون فلس ماهی، از ناروایی

در شام هجرت، چون شمع کشته
مانده ست چشمم، بی روشنایی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.