هوش مصنوعی: این متن به بیان احساسات عاشقانه و عرفانی می‌پردازد که در آن شاعر از عشق، وصال و هجران سخن می‌گوید. همچنین، اشاراتی به مفاهیمی مانند شراب، میخانه و مسجد دارد که نمادین هستند و به مفاهیم عمیق‌تر عرفانی اشاره می‌کنند. شاعر از تضاد بین عقل و عشق، و همچنین از گذر عمر و فرصت‌های از دست رفته سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادهایی مانند شراب و میخانه ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد تا به درستی درک شود.

شمارهٔ ۹۵

بر گردنم از مویت پیوسته طناب اولی
سرپنجه ات از خونم همواره خضاب اولی

در خُمّ فلاطونی اسرار محبت نیست
یک چند فرو رفتن در خُمّ شراب اولی

عشق آمد و عقلم را در پرده نهان فرمود
کاین صورت بی معنی در زیر نقاب اولی

چون وصل میسّر شد دل ناله فزونتر کرد
چون عیش فراهم شد با چنگ و رباب اولی

این مسجد اگر روزی میخانه تواند شد
محراب و شبستانش امروز خراب اولی

بر شیشه بنه پنبه چون موی سپید آید
صهبای کهن خوردن در عهد شباب اولی

چون عمر گرامی را با وصل درنگی نیست
گر هجر فراز آید البته شتاب اولی
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.