۲۹۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷

ای صفاتت حجاب چهره ی ذات
ذات پاکت ظهور بخش صفات

آفتاب رخت چو تابان گشت
منهدم شد ز نور او ظلمات

لب تو بر جهان مرده دمید
نفسی زان بیافت حیات

آن جهان در خروش و جوش آمد
پیش مهر رخ تو چون ذرّات

عالمی را چو نفی بود عدم
لب جان بخش تو نمود اثبات

جنبش از توست جمله عالم را
ورنه دارد عدم سکَون و ثبات

از چه شد عالمِ فقیر غنی
گر نکردی برون ز گنج ذکوات

وانچه او آدمش همی دانند
نسخه ی عالم است و مظهر ذات

مغربی آنچه عالمش خوانند
عکس رخسار تست در مرآت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.