هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و فلسفی است که به جستجوی معنا و حقیقت در جهان می‌پردازد. شاعر با پرسش‌های پی در پی درباره جایگاه خورشید، آب، خواب، مستی، شراب، یار، و عارف، به دنبال پاسخ‌هایی برای سوالات عمیق وجودی است. این شعر بیانگر سرگشتگی و اضطراب انسان در جستجوی حقیقت و رهایی از حجاب‌های ظاهری است.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'مستی' و 'شراب' ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشند.

شمارهٔ ۲۱

مهر سر گشته کافتاب کجاست
آب هر سودان که آب کجاست

خواب دوشم ز دیده ام پرسید
کاین جهان را مگو که خواب کجاست

مست پرسان که مست را دیدی
یارب آن بیخود و خراب کجاست

باده در میکده همی کرده
کرد مجلسی که کو شراب کجاست

یار خود بی نقاب می گردد
که همان یار بی نقاب کجاست

همه سرگشته مضطرب احوال
رسته گاو ز اضطراب کجاست

همه در پرده خویش را جویان
عارف رسته از حجاب کجاست

چند پرسی که خود کلید خودی
چیست مفتاح و فتح باب کجاست

مغربی چون تو مهر مشرقی ای
چند پرسی که آفتاب کجاست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.