هوش مصنوعی: این متن عرفانی از مولانا یا شاعری دیگر، به موضوعات وحدت وجود، فنا در ذات الهی، و اهمیت رهایی از تعلقات دنیوی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که اگر حجاب‌های ظاهری کنار رود، همه‌چیز در نور ذات الهی محو می‌شود. او از نیاز به محو شدن در ذات خدا برای رسیدن به ثبات واقعی سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که تنها از طریق فنا در خداوند می‌توان به نجات و رستگاری دست یافت.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مبانی عرفان اسلامی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان نمادین ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۲

اگر ز روی براندازد او نقاب صفات
دو کَون سوخته گردد ز نور پرتو ذات

به پیش تاب تجلی ذات محو شود
چنانکه هست کشته از فروغ صفات

مجوز کَون و ثباتی به پیش برتو او
که بسته را نتوان بافت پیش باد ثبات

دلا نقاب برافکن ز روی او و مپرس
ز آنکه سوخته گردی در آتش سبحات

بنور روی تو کان نور نورا نوار است
بخاک کوی تو کان آتش است و آب حیات

ازین هلاک میندیش و باش مردانه
که آن هلاک بود موجب خلاص و نجات

اگر تو محو نگردی کجا شوی مثبت
بمحو خویش طلب گر طلب کنی ثبات

بمغربی است نهان آفتاب رخسارش
اگرچه هست عیان از فروغ او ذرات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.