۲۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۴

چو بحر نامتناهیست دایما موّاج
حجاب وحدت دریاست کثرت امواج

جهان و هرچه در او هست جنبش دریاست
ز قعر بحر بساحل همی کند اخراج

دلم که ساحل بینهایت اوست
بود مدام بامواج بحر او محتاج

علاج درد دلم غیر موج دریا نیست
چو طرفه درد که موحش بود در او علاج

بهر خسی برسد زین محیط در و گهر
یکی بخس رسد از وی یکی بگوهر باج

از این محیط که عالم بجنّت اوست سراب
مراست عذب و فرات و تراست ملح اجاج

بلون و طعم اگر مختلف همی گردد
ز اختلاف محل است و انحراف مزاج

هر آنچه مغربی از کاینات حاصل کرد
بگرد بحر محیطش بیکزمان تاراج
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.