هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که از تمامی صفات و ذرات دنیوی، کشف و کرامات، کمالات ظاهری، و حتی اماکن مقدس مانند کعبه و بتخانه گذر کرده‌است. او این موارد را خواب و خیال می‌داند و به دنبال حقیقت والاتری است که فراتر از این ظواهر است. شاعر از مفاهیمی مانند ارشاد، خانقاه، مدرسه، و حتی شک و تردید نیز عبور کرده و به نور حقیقت رسیده‌است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند میکده و خرابات ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۱۶

مه مهر تو دیدیم و ز ذرّات گذشتیم
از جمله صفات از پی آنذات گذشتیم

چون جمله جهان مظهر آیات وجودند
اندر طلب از مظهر و آیات گذشتیم

با ما سخن از کشف و کرامات مگوئید
چون ما ز سر کشف و کرامات گذشتیم

دیدیم که اینها همگی خواب و خیال است
مردانه ازین خواب و خیالات گذشتبم

اگر جمله کمالات تو اینست
خوشباش که از جمله کمالات گذشتیم

دردسر ارشاد ز ما دور کن ای پیر
کز پیر و مریدی و ارادات گذشتیم

از خانقه و صومعه و زاویه رستیم
ز او راه رهیدین و ز اوقات گذشتیم

از مدرسه و درس و مقالات گذشتیم
وز شبه و تشکیک و سوالات گذشتیم

از کعبه و بتخانه و زنّار و چلیپا
از میکده و کوی خرابات گذشتیم

اینها بحقیقت همه آفات طریقند
المنته الله که ز آفات گذشتیم

ما از پی نوریکه بود مشرق انوار
از مغربی و کوکب و مشکوه گذشتیم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.