هوش مصنوعی: این شعر یک نیایش و درخواست بخشش از خداوند و ائمه‌اطهار است. شاعر با بیان فروتنی و اعتراف به گناهان خود، از خداوند و امام حسین(ع) طلب عفو و رحمت می‌کند. او خود را مانند شبان موسی می‌داند که نیازمند راهنمایی و بخشش است و از خداوند می‌خواهد که دست او را بگیرد و نامه‌اش را با خط قبول مزین کند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آگاهی مذهبی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

بخش ۴۱ - در ختم کتاب

شکر لله کاین شکسته خامه ام
سر ببرد این چامۀ غمنامه ام

چشم آندارم که فرزند رسول
برنهد این چامه را خط قبول

حق پذیرفتن از شبان مهمانیش
شیر پیش آوردن از نادانیش

من شبان موسیم و بنچامه شیر
جای عفو است ایشه پوزش پذیر

دست من گیر ای شه آزاده ام
که من از مادر حسینی زاده ام

گر کبایر ور صغایر کرده ام
بر مگیر از روی عصیان پرده ام

تو سلیمانی من آن مرغ نحول
از من این پای ملخ میکن قبول

رحم کن ای خواجه بر بی زادیم
نامۀ من کن خط آزادیم

بارالها ای کریم ذوالمنن
مگسل از دامان این شه دست من

بسکه دلسوز آمد این نظم زده
آمد از هاتف بنام آتشکده

شکر کاین منظومۀ مشگین ختام
در هزار و سیصد و نه شد تمام
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۰ - ذکر ورود اهلبیت رسالت بمدینهٔ طیبه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.