هوش مصنوعی: شاعر از دل‌های پریشان و رنجیده سخن می‌گوید و به عشق و رنج‌های ناشی از آن اشاره می‌کند. او از زلف یار به عنوان نمادی از آشفتگی و از دست دادن صبر و قرار یاد می‌کند و گناهان عاشقانه را به گردن می‌گیرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۵

ای برده قرار و صبر و تاب از دل ریش
لرزان به سر موی تو دلهای پریش

دادی سر زلفین مسلسل بر باد
صد خون خطا فکندی از گردن خویش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.