هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عناصر طبیعت مانند نسیم، جویبارها، آهو، گل‌ها و بلبل برای بیان احساسات و تصاویر زیبا استفاده می‌کند. شاعر با توصیف بوی بهار، حرکت حیوانات و نغمه‌های بلبل، فضایی شاعرانه و عاشقانه خلق می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم شاعرانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان ادبی و تصاویر انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۳۴
شمیم نافه میدهد نسیم جویبارها
گذشته آهوی ختن مگر ز کوهسارها
شنیده بوی فرودین مگر ز باد عنبرین
بلب گرفته ساتکین ز لاله جو کنارها
اگر نه نرگس چمن کشیده بادۀ کهن
چرا خزد بخویشتن چو کهنه میگسارها
پیام وصل گل مگر شنیده بلبل سحر
که کرده باز ناله سر بدور شاخسارها
گذشته آهوی ختن مگر ز کوهسارها
شنیده بوی فرودین مگر ز باد عنبرین
بلب گرفته ساتکین ز لاله جو کنارها
اگر نه نرگس چمن کشیده بادۀ کهن
چرا خزد بخویشتن چو کهنه میگسارها
پیام وصل گل مگر شنیده بلبل سحر
که کرده باز ناله سر بدور شاخسارها
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
