۲۵۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۴

ز بهر تیر تو میلِ (میلم) بهر مغاک برد
شدیم خاک که میلش مگر به خاک برد

ز بهر دوختن چاک سینه مژگانت
گذر ز سینۀ مجروح چاک چاک برد

ز لعل نوش تو دل خواست شربت عنّاب
گر ردِ می بر این جان دردناک برد

برای شستن دل از غم جهان یک سر
کجاست می که به یک جرعه ایش پاک برد

بشست شاهدی از دل غم خمار به آب
نبرد گر ببرد نیز آب ناک برد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.