هوش مصنوعی: شاعر در این متن عشق به شراب و مستی را ستایش می‌کند و از آن به عنوان وسیله‌ای برای فرار از غم و رسیدن به آرامش یاد می‌کند. او قصد دارد تمام زندگی خود را وقف شراب و مستی کند و حتی از نعمت‌های دنیوی و اخروی چشم‌پوشی کند. همچنین، عشق به معشوق را نیز با شراب و مستی مقایسه می‌کند.
رده سنی: 18+ متن شامل مضامین مرتبط با شراب و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم عرفانی و پیچیده‌ی موجود در متن ممکن است برای درک توسط کودکان و نوجوانان دشوار باشد.

شمارهٔ ۷۴

هوای باده و آهنگ جام خواهم کرد
به کوی باده فروشان مقام خواهم کرد

ز خاک کوی خرابات و آب دیده جام
مقاصد دو جهانی تمام خواهم کرد

به صبح و شام نخواهم نهاد جام از دست
شراب خوارگیی بر دوام خواهم کرد

ز جور دور دلم ساغری ست پرخوناب
دوای او به می لعل فام خواهم کرد

بریختم به ستم خون پیر جام و کنون
هر آنچه هست مرا وقف جام خواهم کرد

شرابخانه چو دار سلامت است مرا
طواف گلشن دارالسّلام خواهم کرد

حلال باد مرا می که بعد از او بر خود
نعیم دنیی و عقبی حرام خواهد کرد

ازین خیال که بیهوده در سرم پیداست
گه عمر در سر سودای خام خواهم کرد

ز جام عشق تو مدهوش و مست خواهم بود
ز خاک چون به قیامت قیام خواهم کرد

چنین که شرط ثبات و وفا به جای آورد
جلال را سگ کوی تو نام خواهم کرد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.