عشق آمد و از سینه من جوش برآورد
گرد از من دل خسته مدهوش برآورد

در گوش گرفتم که دگر مهر نورزم
عشق آمد و این پنبه ام از گوش برآورد

فریاد که آن غمزه افسونگر جادو
یک باره مرا از دل و از هوش برآورد

گشتم به یکی جرعه چنان مست که خمّار
دوشم ز خرابی به سر دوش برآورد

شد رونق بازار همه عطرفروشان
زان غالیه کز طرف بناگوش برآورد

دانی که برآورد مرا از دل و از هوش؟
آن سرو کمربند قباپوش برآورد

تا گشت نبات شکرین تو شکرریز
بگداخت ز غم قند و شکر جوش برآورد

سودای سر زلف و لب لعل تو صد شور
از حلقه رندان قدح نوش برآورد

تا گفت جلال از لب خاموش تو رمزی
غلغل ز صف مردم خاموش برآورد

«جلال عضد»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir