هوش مصنوعی:
این متن به توصیف زیباییهای معشوق میپردازد و از لعل لب، نمک و ابروان او به عنوان نمادهای آفرینش یاد میکند. شاعر با استفاده از استعارههای زیبا، عظمت و جذابیت معشوق را به تصویر میکشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعارههای ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیقتر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و زیباییشناسی دارد.
شمارهٔ ۱۵۳
ای لعل تو کانِ آفرینش
در دست تو جانِ آفرینش
نگذشته به تنگی دهانت
چیزی به گمان آفرینش
لعلت نمک است و ابروانت
بسم الل خوان آفرینش
در وصف دهان تو چو سوسن
لال است زبان آفرینش
در دست تو جانِ آفرینش
نگذشته به تنگی دهانت
چیزی به گمان آفرینش
لعلت نمک است و ابروانت
بسم الل خوان آفرینش
در وصف دهان تو چو سوسن
لال است زبان آفرینش
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.