دادیم بسی جان و به جانان نرسیدیم
در درد بمردیم و به درمان نرسیدیم

در ظلمت اندوه بسی تشنه بگشتیم
روزی به لب چشمه حیوان نرسیدیم

بس سال که در بادیه عشق برفتیم
شد عمر به پایان و به پایان نرسیدیم

گفتند به جانان رسی ار بگذری از جان
از جان بگذشتیم و به جانان نرسیدیم

یاران و رفیقان همه از پیش برفتند
ما خسته بماندیم و به ایشان نرسیدیم

آن مورچه ماییم که در پای سواران
ماندیم و به درگاه سلیمان نرسیدیم

شد هر که همی خواست به مهمانی مقصود
جز ما که به دریوزه مهمان نرسیدیم

گفتیم به قربانش رسیم ار برسد عید
در عید رسیدیم و به قربان نرسیدیم

مانند جلال اکثر اوقات بگشتیم
چون باد و بدان سرو خرامان نرسیدیم