هوش مصنوعی: این متن بیانگر حال و هوای رندان و می‌خوارانی است که از دنیا و مادیات دوری کرده‌اند و به عشق و مستی و بندگی مشغول‌اند. آن‌ها از دو عالم بی‌خبرند و تنها به جام می و دوست دل‌بسته‌اند. شیوه‌ی زندگی آن‌ها سرشار از مستی و بی‌خودی است و به هیچ عنوان از روش خود دست نمی‌کشند. همچنین، آن‌ها به عشق و بندگی شیخ ابوالاسحاق اشاره می‌کنند و خود را غلامان حلقه‌به‌گوش او می‌دانند.
رده سنی: 18+ متن دارای مضامین عرفانی و شراب‌وشعر است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، مفاهیم عمیق عرفانی و تصوف نیاز به درک و بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۲۱۱

ما شب و روز رند و و مَی خواریم
ساکن آستان خمّاریم

جام در دست و دوست پیش نظر
وز دو عالم فراغتی داریم

صبحدم چون نهیم مَی بر کف
عالم هست نیست پنداریم

دو جهان را به نیم جو نخریم
جام مَی را به جان خریداریم

روز و شب رند و مست و مدهوشیم
کس نبیند دمی که هشیاریم

ما صبوحی کشان سرمستیم
ما خراباتیان مَی خواریم

شامگه بر کنار صحراییم
صبحدم در میان گلزاریم

دل و دین گو برو ز دست که ما
شیوه خود ز دست نگذاریم

سلطنت دونِ ماست تا چو جلال
بنده خسرو جها نداریم

هر زمان نام شیخ ابواسحق
بر دل و دست و دیده بنگاریم

ما غلامان حلقه در گوشیم
بر جبین داغ بندگی داریم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.