هوش مصنوعی: این شعر به بیان درد و غم عشق و جدایی می‌پردازد. شاعر از تقسیم‌شدن غم‌های یار، داغ دل، و زیبایی‌های معشوق سخن می‌گوید و از ناعادلانه بودن تقسیم غم و رنج در جهان شکایت دارد. همچنین، اشاره‌ای به ناامیدی و خون دل خوردن در عشق دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و غم‌انگیز این شعر برای درک کامل نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی و رنج عشق ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۵۸

روزی که کرد گردون غم‌های یار قسمت
ما را رساند بر دل زان غم هزار قسمت

دادند جا غمت را پنهان درون دل‌ها
داغ تو را نمودند در لاله‌زار قسمت

از عارض و خط تو گلزار رنگ و بو را
بگرفت تا نماید در هر بها‌ر قسمت

روزی که حسنت از رخ برقع گشود دل را
کردند نوری از آن آیینه‌زار قسمت

تا زلف سرکش او آشفته بود کردند
تاری از آن میان بر شب‌های تار قسمت

تا کشتگان نازش ساکت‌ شوند کردند
گردی ز کوی او را بر هر مزار قسمت

از هر کجا گذشتی خاک از دو دیده مردم
چون توتیا نمودند زان رهگذار قسمت

تا هر دلی که باشد بی‌بهره زان نماند
درد تو را نمودند چندین هزار قسمت

تقصیر گلستان چیست کردند روز اول
افغان به عندلیبان گل را به خار قسمت

در دام چین زلفت از بس نمانده جایی
یک لحظه می‌نمایند چندین شکار قسمت

از خوان دهر قصاب جز خون دل نخوردیم
تقصیر ما چه باشد این کرده یار قسمت
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.