هوش مصنوعی: این متن به موضوع عشق و فداکاری در راه آن می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که برای رسیدن به عشق حقیقی، باید از جان گذشت و سختی‌ها را تحمل کرد. همچنین، اشاره‌ای به ارزش‌های معنوی و گذر از مادیات دارد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، برخی از اشارات نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۳۴

عمر چون بی آرزوی لعل جانان بگذرد
رهروی باشد که بی آب از بیابان بگذرد

آنکه خواهد طی نماید شاه‌راه عشق را
شرط آن باشد که اول گام از جان بگذرد

عشق روگردان ز تیر بی‌حد معشوق نیست
شهد پرقیمت شود چون از نیستان بگذرد

می‌تواند همچو اسکندر شود آیینه‌دار
خشک‌لب هرکس ز پیش آب حیوان بگذرد

دیده جای توست زین منظر قدم بیرون منه
سرو را کی دل برآید کز خیابان بگذرد

گر نه‌ای آگه ز دل‌ها بر کف آر آیینه را
غمزه را گو تا به خیل ناز از سان بگذرد

بس که گشتم ناتوان دارد نگه در دیده‌ام
آن‌قدر ضعفی که نتواند ز مژگان بگذرد

منع قصاب از تماشای جمال خود مکن
کی تواند بلبل از سیر گلستان بگذرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.