هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، زیبایی‌ها و رنج‌های عشق را با تصاویر شاعرانه و استعاره‌های غنی توصیف می‌کند. شاعر از غمزه‌های تیز، تبسم شیرین، گفتار دلنشین و بزم عشق سخن می‌گوید و لذت‌های عشق را با درد و رنج آن درهم می‌آمیزد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۵۴

ای تیغ غمزه تو به وقت غضب لذیذ
هنگامه غم تو به وقت طرب لذیذ

چین جبین چو موج تبسم تمام شهد
پیکان تیر غمزه چو شهد رطب لذیذ

لب‌ها چو آب چشمهٔ کوثر تمام فیض
گفتار پرطراوت و عناب لب لذیذ

در بزم عشق باده‌پرستان شوق تو
زهر آب در پیاله چو آب عنب لذیذ

لذات نقد داغ تو در دست عاشقان
باشد چنان‌که در کف مفلس ذهب لذیذ

با دل زبان‌درازی مژگان شوخ تو
در چشم اهل حال بود چون ادب لذیذ

قصاب همچو شمع در این بزم جانگداز
در نزد ماست سوختگی‌های شب لذیذ
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.