هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیه‌های اخلاقی و عرفانی می‌پردازد. شاعر از دل می‌خواهد که همیشه مشتاق دیدار یار باشد، مانند آیینه روشن و امیدوار بماند، و مانند قطره‌ای آبدار و گران‌بها باشد. همچنین توصیه می‌کند که مانند بهار در هر چمنی حضور داشته باشد، از شکست دیگران خرسند نباشد، و در برابر مشکلات پایدار و استوار بماند. متن بر اهمیت فروتنی، صبر و استقامت تأکید دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و توصیه‌های موجود در متن نیاز به تجربه و درک بیشتری از زندگی دارند که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن بهره‌مند هستند.

شمارهٔ ۱۸۱

ای دل همیشه طالب دیدار یار باش
آیینه گرد و بر رخش امیدوار باش

سیلاب‌وار تند روی بر کنار نه
یک قطره باش و همچو گهر آبدار باش

راضی مباش همچو خزان در شکست غیر
در هر چمن که پای گذاری بهار باش

چون لاله در میان جوانان این چمن
خواهی که روشناس شوی داغدار باش

مانند برق خنده دندان‌نما مکن
گریان به کشت خویش چو ابر بهار باش

در دست روزگار مبادا سبک شوی
بنشین چو کوه و پیش بلا پایدار باش

گردد بلند مرتبه ز افتادگی غبار
خواهی که سرفراز شوی خاکسار باش

قصاب زین وفا که من از دهر دیده‌ام
گو دست غیر در کمر روزگار باش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.