قانع دلا به خشگ و تر روزگار باش
آسوده‌خاطر از خطر روزگار باش

گر زیرکی قناعت کنج قفس گزین
فارغ ز آفت شجر روزگار باش

از بوی آشنایی مردم دماغ گیر
ایمن همی ز دردسر روزگار باش

تو پای از این محل خطر بر کنار کش
گو دست غیر در کمر روزگار باش

جنسی که باب منزل عیش است بی غمی است
فارغ ز قید سیم و زر روزگار باش

غافل مشو ز گردش این روز و شب مدام
بیدار چشم فتنه‌گر روزگار باش

قصاب آه و ناله به جایی نمی‌رسد
لال از برای گوش کر روزگار باش