هوش مصنوعی: این شعر تصویری زنده و پویا از یک باغ بهاری را ارائه می‌دهد که در آن عناصر طبیعت مانند گل‌ها، درختان و پرندگان با شور و نشاط وصف‌ناپذیری به تصویر کشیده شده‌اند. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، فضایی سرشار از زندگی، عشق و مستی را خلق می‌کند. در این باغ، هر عنصری نمادی از چیزی دیگر است؛ لاله‌ها دل‌های کباب‌شده، سروها نیزه‌هایی رو به آسمان، و قطرات شبنم گلاب هستند. در پایان، شاعر اشاره می‌کند که در این شور و هیجان، خندیدن نابجا و ناشایست است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'مستی' و 'کفر' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشند.

شمارهٔ ۲۰۹

تنها نه دل لاله کباب است در این باغ
مرغ سحری در تاب و تاب است دراین باغ

هر برگ گلی دست حنابسته ساقی اس
هر گل قدحی پر ز شراب است در این باغ

هر جنبش اشجار چمن موجه دریا است
هر غنچه سربسته حباب است در این باغ

هر سرو خدنگی است که رو کرده به افلاک
هر ریشه او بال عقاب است در این باغ

هر برگ گل و سبزه که بر خاک فتاده است
از باد صبا مست و خراب است در این باغ

مستانه گل و لاله و شمشاد برقصند
اطراف چمن عالم آب است در این باغ

بر روی عروسان گل و لاله ز شبنم
هر قطره که بینی تو گلاب است در این باغ

قصاب در این غلغله هشیار کسی نیست
خندیدن تو کفر و غذاب است در این باغ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.